اولین لباس زنانه ——لباس مجلسی
اولین لباس خانم‌ها، لباس مجلسی است که عمدتاً برای مراسم‌های تشریفاتی و مناسبت‌های بسیار رسمی استفاده می‌شود. در واقع، رایج‌ترین لباس در چین لباس عروسی است. لباس مردانه برای تمایز بین زمان، لباس صبح و لباس شب دارد و تفاوت بین لباس زنانه در جنس آن منعکس می‌شود، لباس شب معمولاً پارچه‌های براق را انتخاب می‌کند و جواهرات بیشتری می‌پوشد؛ لباس روز معمولاً پارچه‌های ساده را انتخاب می‌کند و جواهرات کمتری می‌پوشد، اما این مرز مشخص نیست، بنابراین اولین لباس معمولاً در شب استفاده می‌شود.
لباس زنانه، لباس اول روزانه جداگانه‌ای را تشکیل نمی‌داد، که عمدتاً مربوط به تغییر وضعیت زنان در جامعه قبل از جنگ جهانی اول بود، که قبل از آن به سختی اجازه شرکت در فعالیت‌های اجتماعی روزانه مانند تجارت رسمی و کسب و کار را داشتند. پس از جنبش فمینیستی، به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، مشارکت گسترده زنان در امور اجتماعی مد شد، که همچنین نمادی مهم از آزادی زنان بود. با طراحی لباس زنانه شنل بر اساس کت و شلوار مردانه، آغازگر تصویری جدید از دوران زنان حرفه‌ای بود. ایو سن لوران همچنین شلوارهای حرفه‌ای زنانه را متحول کرد و تصویری جدید از زنان حرفه‌ای ایجاد کرد که می‌توانند با مردان رقابت کنند. این فرآیند، لباس زنانه حرفه‌ای را به دامن یا شلوار کت و شلوار حرفه‌ای تبدیل کرد، ترکیبی از کت و شلوار حرفه‌ای به لباس روزانه ارتقا یافت و زنان شروع به مشارکت گسترده در فعالیت‌های اجتماعی تجاری رسمی کردند، زیرا زنان محدود به "کد لباس" بین‌المللی هستند و کوچکتر هستند، لباس شب امروزه نیز می‌تواند برای فعالیت‌های روزانه استفاده شود، فقط نسخه روزانه به طور کلی بر روی مدل‌سازی کمتر از پوست برهنه عصر، محافظه‌کارتر و ساده‌تر است.
لباس شب (لباس مجلسی) بالاترین سطح لباس زنانه است، زیرا با لباس مردانه به هم نمی‌خورد، شکل آن خالص‌تر باقی می‌ماند، طول آن تا مچ پا، بلندترین آن تا زمین و حتی طول مشخصی از دنباله دارد. به عنوان مثال، لباس‌های عروسی، لباس‌های عروسی معمولاً از طرح یقه کوتاه استفاده می‌کنند، پارچه‌های رایج برای ابریشم، زربافت، مخمل، پارچه ابریشمی کرپ ساده و با توری، مروارید، پولک دوزی، گلدوزی‌های زیبا، توری چین‌دار و سایر عناصر زنانه استفاده می‌شوند. ویژگی معمول لباس شب، یقه باز است، بنابراین می‌توان آن را برای روز به یقه روشن و شانه باز تغییر داد که این نیز تفاوت مهمی بین لباس روز و لباس شب است.
طول لباس شب معمولاً بیشتر از پشت وسط شال کوچک (کلوک) یا طول تا کمر شال (کِپ) نیست. عملکرد اصلی شال، هماهنگ شدن با طرح لباس‌های یقه باز یا بدون شانه است که اغلب از پارچه‌های گران‌قیمت مانند ترمه، مخمل، ابریشم و خز و آستر و تزئینات خوش‌تزئین که منعکس‌کننده لباس شب است، استفاده می‌شود.
شال با دامن لباس هماهنگ می‌شود تا از قسمت برهنه‌ی پوست برای جلوگیری از تزئینات استفاده شود و همچنین می‌توان آن را در فعالیت‌های مناسب این مناسبت، مانند مهمانی، درآورد. شال نقطه‌ی برجسته‌ی لباس شب زنانه است، زیرا در قسمت مهم‌تری پوشیده می‌شود و به مکانی برای نمایش خلاقیت زنان و به مکانی برای نمایش استعداد طراحان تبدیل می‌شود. کریستوبال بالنسیاگا، طراح لباس، «می‌تواند تمام شب در مورد شانه‌ها صحبت کند» و شنل شاهکار زیبایی‌شناسی اوست.
لباس‌های شب با اکسسوری‌هایی از جمله تاج، روسری، دستکش، جواهرات، کیف دستی مخصوص لباس شب و کفش‌های چرمی رسمی ست می‌شوند.
۱. کلاه نوعی تاج سر است که عمدتاً برای عروس‌ها در عروسی‌ها و زنان با جایگاه ویژه در مناسبت‌های خاص استفاده می‌شود. این کلاه از فلزات گرانبها و جواهرات ساخته شده است. این کلاه فقط با لباس شب ست می‌شود.
2. روسری ها اغلب از ابریشم سبک تر و پارچه های دیگر ساخته می شوند.
۳. دستکش‌های بلند تا وسط بازو، رنگ آن عمدتاً سفید یا هماهنگ با رنگ لباس است که معمولاً در مهمانی شام درمی‌آید.
4. تعداد جواهرات را نمی توان زیاد انتخاب کرد، به طور کلی ساعت مچی نپوشید.
۵.کیف دستی ها اکثراً کیف دستی های کوچک و ظریف و بدون بند هستند.
۶. انتخاب کفش باید با لباس مجلسی، عمدتاً کفش‌های چرمی بدون پنجه رسمی، و کفش‌های مجلسی هنگام رقصیدن در مجلس رقص، هماهنگ باشد.
لباس رسمی زنانه—— لباس مهمانی چای (لباس شب چای)
این لباس که به عنوان لباس کوچک نیز شناخته می‌شود، سطح آداب معاشرت آن تنها پایین‌تر از لباس رسمی است.
لباس‌های چای از لباس‌های خانگی خانم‌ها از اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم سرچشمه می‌گیرند و می‌توان آنها را بدون کرست پوشید، بنابراین لباسی راحت‌تر برای استقبال از مهمانان در خانه است. ویژگی‌های معمول آن عبارتند از ساختار گشاد، تزئینات نه چندان زیبا و پارچه سبک، ترکیبی از لباس حمام و لباس شب. طول آن از وسط ساق پا تا مچ پا است، معمولاً با آستین، پارچه‌های رایج برای شیفون، مخمل، ابریشم و غیره. در ابتدا، لباسی که هنگام غذا خوردن با خانواده پوشیده می‌شد، به لباسی گشاد که میزبان هنگام پذیرایی از مهمانان برای چای در خانه می‌پوشید، تبدیل شد و در نهایت به دامنی تبدیل شد که هنگام غذا خوردن با مهمانان می‌توان پوشید. امروزه، لباس‌های چای با رنگ‌ها و طول‌های مختلف در مناسبت‌های اجتماعی "غیررسمی" برای تجارت و کسب و کار استفاده می‌شوند.
لباس مجلسی زنانه: معمولاً از یک پوشش و شال کوچک استفاده می‌کند و همچنین می‌تواند با ژاکت معمولی (کت و شلوار، کت اسپرت، ژاکت) ست شود تا یک سبک هماهنگ از لباس، به نام کت و شلوار ترکیبی، تشکیل دهد. از آنجایی که لباس مجلسی زنانه اکنون به یک لباس رسمی ارتقا یافته است، این ترکیب را می‌توان به عنوان یک ترکیب غیررسمی نیز در نظر گرفت. لوازم جانبی لباس مجلسی اساساً شبیه لباس شب است، اما ساده‌تر و ساده‌تر.
لباس مجلسی وکت و شلوار حرفه ای
لباس کوکتل یک لباس کوتاه است که به عنوان "لباس نیمه رسمی" نیز شناخته می‌شود و بعداً با کت و شلوار ترکیب شده و به یک کت و شلوار معمولی تبدیل شده است. این مدل دامن کوتاه معمولاً ساده است، طول دامن حدود 10 سانتی‌متر زیر زانو کنترل می‌شود، دامن کمی بزرگتر می‌تواند برای مناسبت‌های رسمی یا مراسم رسمی تجاری استفاده شود. طول دامن عمدتاً برای مراسم رسمی تجاری و مناسبت‌های رسمی تجاری استفاده می‌شود. ترکیب لباس کوکتل و کت و شلوار همچنین برای مناسبت‌های معمولی تجاری مانند کار روزانه بسیار مناسب است، فقط باید با کت و شلوار ترکیب شود تا یک سبک کت و شلوار تشکیل شود. کت و شلوار حرفه‌ای‌تر است و تزئینات را به حداقل می‌رساند، که عمدتاً توسط طیف گسترده‌ای از لباس‌های زنانه تعیین می‌شود.
لباس‌های کوتاه اغلب از ابریشم و شیفون دوخته می‌شوند و لباس‌های مجلسی زنانه شامل شنل، شال، تاپ‌های معمولی (کت و شلوار، کت بلیزر، ژاکت) و لباس‌های بافتنی می‌شوند. اکسسوری‌ها شامل روسری‌های ابریشمی، شال گردن، جواهرات، ساعت، کیف مجلسی، کیف دستی، جوراب ساق بلند، کفش‌های چرمی رسمی و صندل هستند.
و لباس زنانه نیز می‌تواند بر اساس کت و شلوار حرفه‌ای باشد و از آن محصولات انعطاف‌پذیری مانند کت و دامن، کت و شلوار یا کت و شلوار مجلسی استخراج شود. آنها می‌توانند از ترکیب رنگ یکسانی استفاده کنند، همچنین می‌توانند از ترکیب رنگ‌های مختلف استفاده کنند، برخلاف لباس مردانه که بر اساس رنگ، آداب و رسوم واضحی دارد، فقط سبک، بنابراین زنان تمام سطوح لباس را انتخاب می‌کنند، فقط از نظر سیستم رسمی مهم است و نیازی به تکیه بر رنگ ندارند و شایسته ایفای نقش هستند. آزادی نسبت به لباس مردانه بسیار زیاد است.
لباس قومی مناسب برای همه فصول —— چئونگسام
کد RESS مفهومی فراگیر و سازنده دارد، مجموعه سیستم کلی خود را دارد، اما کشورها و مناطق را از آداب و رسوم ملی لباس مستثنی نمی‌کند، لباس با ویژگی‌های ملی و بین‌المللی از جایگاه یکسانی برخوردار است. در چین، لباس‌های قومی مردان و زنان به ترتیب لباس ژونگشان و چئونگسام هستند، هیچ تقسیم‌بندی به اصطلاح سطح داخلی وجود ندارد، و همین باید تغییر کند.
چئونگسام یا چئونگسام بهبود یافته، جذابیت ردای زنانه سلسله چینگ را به ارث برده، ویژگی‌های مدلینگ زنان غربی را برای اصلاح کمر ادغام کرده و با استفاده از فناوری شکل‌دهی جاده‌های محلی، زیبایی زنان شرقی را با جذابیت منحصر به فرد خلق می‌کند. ویژگی‌های معمول سبک آن عبارتند از:
یقه ایستاده، برای پوشاندن گردن زیبای زنانه، با خلق و خوی زیبا
۲. دامن نیمه‌باز از دامن بزرگ لباس‌های چینی گرفته شده و زیبایی ضمنی شرق را منعکس می‌کند.
۳. جاده استانی شکل سه‌بعدی را بدون ترک‌های جلو و عقب شکل می‌دهد و منعکس‌کننده شکل ساده و منظم است.
۴. طرح گلدوزی با رنگ شرقی، بیشتر جلوه‌ای از جذابیت هنری ملی است.
چئونگسام به عنوان یک لباس ملی، ویژگی‌های مناسب برای همه آب و هوا را دارد و برای همه مناسبت‌های رسمی بین‌المللی مناسب است. این بهترین انتخاب برای کارمندان زن دولت ملی و بازرگانان ارشد است تا در مراسم ملی، سفرهای دولتی و مراسم بزرگ شرکت کنند و خلق و خوی ملی خود را ابراز کنند.
زمان ارسال: ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳
